دکتور عطاءالدین فریدونی شعر گوتن کس و پیزشک سال 1509 گیلکی ساری مین دونیا بومه. خو دیپلم ساری مین هیته و بعد تبریز دانشکده وارده بو.سال 1541 خو تحصیلاته که تمونه گوده بخش سیاکل توابع لاجون کوچ بوده اوره درمونگاه مین پیزشکی بوده.سیپس خو ایدامه تحصیلاته واسی و هیتن تخصصوص بوشو ایتالیا.بعده هیتن گشه(قلبه) تخصصوص ایرون وگرسه و رشته تامین تاجتماعی بیمارستون مین مشغول به کار بو.او گشه بیمارستون مین و دانیشگا و خو شخصی مطیب مین کار گود. زنی دار( متاهل) ، دوته دتر دنه و رشته مین زیدگی کونه.دوکتر فریدونی سال 1563 مین گشه سکته امره بمرده و رشته سلیمان داراب مین ، میرزا کوچک خون ورجه خاکسپاری بوبو.
دوکتر فریدونی فارسی و گیلکی (ساروی و بیه پیش) و اوزون قدیمی و نو مین شعر گوت، اونه مجموعه شعرون 1544 «آواز های جنگل» نوم نشر دریچه چاپ بوده . دوکتر فریدونی شعر طنز مین دس دشت. اینه طنزه شعرون فکاهی مجلات مین دسبونه(امضا) ابولریش امره ، ساروی کیجا ، جن ساروی ، چاپ برسه.زینده یاد فریدونی سازم آشنایی دشت و تاره ساز امره خورومی نواخت.او ترجومه مینم دس دشت و نسکی جی ایتالیایی شعر گوتن کس « رائو جینومونتاله» چاپ بوده بو.اینه دسچین بوبو شعرون «رایحه درد» نوم امره انتشارات طرح نو چاپ بوده و تو «تو آخرین گل صبحی» اینه زنک تلاش امره نشر بوبو.
عطا گونــه بیابون تا بیابــون بوارسته هواجن برف و بارون
برو آهو بویم صحر به صحرا برو آلو بویــم ایـوون یه ایـوون
***
عطا گونه من تخته سنگ کومه تش بزه هیمه هستمه الومه
وارش بــزه هوامــه ، پاک و تـازه کو سر و نوشــه های بومـه