قعطه ای ازکتاب عودل رحیمکه قدید شاعرمنظومه دیلمی رودباری نوشته احمد بابائی دوگاهه (اسرافیل)راتقدیم میکنم:
گلسوا بگوت شکوفه جون/پاواش بشه تنیسر /امه دکن تنیرا/زی واش دتر شو دکت /ته بلا مه سرا بکت /شکوفه خونم تنیر اوکورد /اتش اوکورد چه اتشی /شولع ولوول کورده/گیزی بزع تنیرا/اوشه بزه اون دورا/گهنه حصیرا بگند /بنشت حصیر گوشه/سرخ تنیر اتش شکوفه سپده دما/ بکورد سرخ نارنج /شکوفه مگو گل وول /عزیزه چیه ی/فارسون لهجه خوشگل.
برگردان فارسی:
گلسبا گفت شکوفه جان /پا شو برو هیزم بریز تنور را روشن کن /زود باش دختر دار ه شب میشه /شکوفه خانم تنور را روشن کرد /اتش درست کرد چه اتشی /دوره وبره تنور را جارو کرد /ابپاشی کرد حصیر کهنه را پهن کرد ونشست گوشه حصیر / سرخی اتش تنور /صورت سفید شکوفه را مثل نارنج سرخ کرده بود /شکوفه نگو مثل گل دوست داشتنی به لهجه فارسی خوشگل .
بنویشته یه ایدامه بشین
.
.
.
آمار مطالب
آمار کاربران
آمار بازديد